مولونا

                    ای یوسف خوش نام ما خوش می­روی بر بام ما

                    ای در شکسته جام ما ای بردریده دام ما

                    ای نور ما، ای سور ما ای دولت منصور ما

                    جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما

                    ای دلبر و مقصود ما ای قبله و معبود ما

                    آتش زدی بر عود ما نظـّاره کن در دود ما

                    ای یار ما عیـّار ما دام دل خمـّار ما

                    پا وامکش از کار ما بِستان گرو دستار ما

                    در گِل بمانده پای دل جان می­دهم چه جای دل!

                    وز آتش سودای دل ای وای ما، ای وای دل!