وصیت امام حسن علیه‏السلام

چون امام حسن علیه‏السلام را مسموم کردند و حال او دگرگون شد برادرشان امام حسین علیه‏السلام به بالین آن‏حضرت حاضر شدند. وقتی جویای احوال او گشتند امام حسن علیه‏السلام فرمودند: «خود را در اوّلین روز از روزهای آخرت و آخرین روز از روزهای دنیا می‏بینم». در ادامه، این گونه وصیت فرمودند: «گواهی می‏دهم به وحدانیت خدا و این‏که برای او شریکی نیست و تنها او سزاوار پرستش است. هرکه اطاعت او را در پیش گیرد رستگار می‏شود و هرکه نافرمانی‏اش کند گم‏راه می‏گردد و کسی که از گناهان و تقصیراتش به نزد او توبه کند هدایت می‏شود. ای حسین،جنازه مرا در کنار جدم رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم دفن کن به‏شرط آن‏که کسی مانع این کار نباشد. اگر تو را از این کار باز داشتند مبادا بر آن پافشاری کنی؛ چون راضی نیستم به خاطر این کار قطره‏ای خون به زمین ریخته شود».

وصیت امام حسن علیه السلام خطاب به امام حسین علیه السلام  

من تو را سفارش می کنم ای حسین به بازماندگانم از خاندان و فرزندان و خانواده خودت که از بدکارشان درگذری، و از نیکوکارشان بپذیری، و برای آنها جانشینی و پدری مهربان باشی، و دیگر آنکه مرا کنار رسول خدا دفن کنی که من به او و خانه او شایسته تر از دیگران هستم...

و اگر از این کار مانع شدند و جلوگیری کردند، من تو را به حق قرابت و نزدیکی که خدا برای تو قرار داده و قرابتی که با رسول خدا داری سوگندت می دهم که اجازه ندهی در این راه به خاطر من به اندازه خونی که از حجامت گرفته می شود خون ریخته شود تا آنگاه که رسول خدا(ص) را دیدار کنیم و شکایت خود به نزد او بریم، و آنچه از این مردم پس از وی بر سر ما رفته به او گزارش کنیم...

وصایای آموزنده امام حسن علیه‏السلام به جُناده

جُنادَةِ بن اَبی اُمَیه پس از مسموم شدن امام حسن علیه‏السلام به حضور آن‏حضرت رسید. پس از احوال‏پرسی، به امام علیه‏السلام عرض کرد: ای فرزند رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم مرا موعظه کن. امام حسن مجتبی علیه‏السلام مطالب بسیار مهمّی بیان کردند و از جمله فرمودند: «ای جُناده خود را برای سفری که در پیش داری پیش از فرا رسیدن اجل مهیا کن. بدان تو همواره دنیا را طلب می‏کنی و مرگ هم تو را طلب می‏کند. اندوه روزی را که هنوز نرسیده است بر روزی که در آن هستی بار مکن... بدان در مال حلال دنیا حساب و در حرام آن کیفر و عقاب و در اموال شبهه‏ناک عتاب هست... برای دنیای خود به گونه‏ای تلاش کن که گویی همیشه در آن باقی خواهی ماند و برای آخرت به گونه‏ای کار کن که گویی همین فردا خواهی مُرد. اگر طالب عزّت بی‏عِدّه ‏وعُدّه و هیبت بی‏مُلک و سلطنت هستی، از خواری و ذلّت گناه و نافرمانی خدا پرهیز کن و به اطاعت از فرمان او خود را ملزم ساز.»