[ 45 کلمات قصار ]
وَ قَالَ ع لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ اَلْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هَذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی وَ لَوْ صَبَبْتُ اَلدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى اَلْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی وَ ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ اَلنَّبِیِّ اَلْأُمِّیِّ ص أَنَّهُ قَالَ یَا عَلِیُّ لاَ یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ وَ لاَ یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ
و فرمود ( ع ) : اگر به این شمشیرم بر بینى مؤمن زنم که با من دشمن شود ، دشمن نشود و اگر همه جهان را به کام منافق ریزم که با من دوست گردد ، دوست نگردد . و این ، از آنروست ، که حکم خداى بر زبان پیامبر امّى ( صلى الله علیه و آله ) گذشت که فرمود : یا على ، مؤمن تو را دشمن نشود و منافق دوست نگردد .